Beğendiğimiz bir dizide, Kötü karakteri canlandıran bir sanatçıyı, başka bir filmde “İyi Karakter” canlandırırken görsek bile, O’nun “İyi” olduğuna bir türlü inanmayız.

Yaptığı rol gerçekçi gelmez.
Çünkü…
Aklımızda hep bir önceki dizinin kötü karakteri vardır.
Biz O’nu kötü tanımış, O’da kendisini kötü tanıtmıştır sonuçta.
“İyi” rolünü bir türlü yakıştırmayız.
Açık oturum izlerken de benzeri bir algı içinde oluruz.
O tartışmada bulunmasını dahi haz edemediğimiz insanlar, söyledikleri doğru bile olsa etkileyemez bizi.
Çünkü…
İster ön yargı deyin isterse peşin hükümlü, o insanların nazarımızda herhangi bir değeri yoktur.
Söyledikleri doğru dahi olsa, söyledikleri bir anlam ifade etmiyordur.
Çünkü…
Biz O’nu öyle tanımış, o da kendisini öyle tanıtmıştır.
Kısacası…
Mesele “Algı” meselesidir…
Şimdi bu yazıyı durup dururken niye mi yazdık?
Zaman zaman karşılaştığımız AK Partililer ile yaptığımız sohbetler sırasında sık sık şu mesele gündeme geliyor… AK partin in en büyük muhalifleri kendi içindedir. AK Parti ne zaman kendi içindeki muhaliflerden kurtulursa işte o zaman  rekor oy patlaması yapar ve hiç kimseye muhtaç olmaz.Buda gösteriyor ki AK Parti içinde karakter oyuncuları bir hayli fazla…

Buda gösteriyor ki;
Rol değişse bile, değişen rolün üzerine yapışan o eski algı değişmiyor…
Demek ki…
İnsanlar Doğruyu söyleyene bakmadan önce, doğruyu söyleyenin kendince doğru olup olmadığına bakıyor.
O zaman AK partililerin bundan çıkartmak durumunda oldukları bir sonuç var…
-“Demek ki biz Orduluların nazarında yeterince inandırıcı olamadık” diyerek, niçin inandırıcı olamadıklarının nedenlerini bulacaklar önce…