12 Mart 1971’de generaller bir muhtıra veriyor ve Başbakan Süleyman Demirel iktidardan devriliyor.
Muhtıracı generallerin başı olan Faruk Gürler’in amacı “Cumhurbaşkanı” olmak.
Nitekim…
Kara Kuvvetleri Komutanı iken muhtıra verildikten bir süre sonra Genelkurmay Başkanı olan Faruk Gürler, bu görevinden istifa ederek Cumhurbaşkanlığı’na adaylığını koyuyor.
Seçimi kazanacağı ve Cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturacağına herkes kesin gözüyle bakıyor.
Önce kendisine şöyle bir yol açılıyor:
Gürler, Genelkurmay Başkanlığı’ndan istifa ettikten sonra, süresi dolmak üzere olan o günkü Cumhurbaşkanı Cevdet Sunay tarafından “kontenjan senatörü” yapılarak parlamentoya sokuluyor.
Çünkü…
O tarihte, yasaya göre parlamenter olmayan biri Cumhurbaşkanı seçilemiyor.

“Eski Orgeneral, yeni Senatör Faruk Gürler” Cumhurbaşkanlığı seçimini kazanacağından o kadar emin ki, yapacağı teşekkür konuşmasının metnini bile hazırlıyor.

Fakat Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde, Demirel’in müthiş bir direnişi çıkıyor ortaya.

12 Mart Muhtırası’nda, şapkasını alarak Başbakanlıktan giden Süleyman Demirel’in liderliğindeki Adalet Partisi milletvekilleri, kelleyi koltuğa alıp Orgeneral Faruk Gürler’e mecliste oy vermiyor.
Dönemin en güçlü adamı olan “askerlerin adayı Faruk Gürler”, ağır bir yenilgiye uğruyor. Oysa Gürler’in, Çankaya’ya taşınmak için eşyalarını bile hazırladığı biliniyor.
Yaşanan bu olayı Süleyman Demirel şu cümle ile özetliyor:
“Siyasette doğmamış çocuğa don biçilmez”
Son günlerde yeni yönetim sistemi ile ilgili “Şöyle olacak, böyle olacak” söylemleri var.

Yine…
Son günlerde, mahalli seçimlere yönelik “şu kazanacak bu kaybedecek” söylemleri de var.
Her kişiyle ilgili söylemleri duyduğumda hep Demirel’in o sözü geliyor aklıma…
“Siyasette doğmamış çocuğa don biçilmez” sözü…